Foneem


Schrijver: Louise Ward
Datum Van Creatie: 4 Februari 2021
Updatedatum: 27 Maart 2024
Anonim
Wat zijn fonemen en grafemen en hoe verhouden ze zich in de Nederlandse taal tot elkaar?
Video: Wat zijn fonemen en grafemen en hoe verhouden ze zich in de Nederlandse taal tot elkaar?

Inhoud

We leggen uit wat een foneem is in de taalkunde en zijn kenmerken. Wat zijn ook grafemen, fonologie en fonetiek.

Wat is een foneem?

In de taalkunde (en meer specifiek in de fonologie) staat het bekend als een foneem de kleinste eenheid van het geluid van een taal, dat wil zeggen, een theoretische abstractie die overeenkomt met elk van de gearticuleerde geluiden bij het spreken van een taal.

Makkelijker gezegd, fonemen zijn mentale akoestische beelden, dat wil zeggen, het zijn niet de echte en fysieke geluiden, maar de eenheden van een patroon van geluiden dat in een taal wordt beschouwd iedereen: Spaans heeft zijn fonemen, Engels heeft zijn fonemen, en als we een nieuwe taal leren, moeten we ook de klanken leren, dat wil zeggen de fonemen.

Fonemen vormen de basiseenheid van de fonetisch-fonologische studie van een taal, aangezien ze de geluiden vertegenwoordigen die de taal verwerkt, ongeacht de mogelijke varianten die bestaan ​​op het moment van spreken, dat wil zeggen op het moment dat de taal in klanken wordt omgezet. echt. Een bepaald foneem komt dus in theorie overeen met een specifiek echt geluid, bekend als een telefoon.


Aangezien sprekers van dezelfde taal in werkelijkheid echter hun manier van uitspraak sterk kunnen variëren (zonder verschillende talen te spreken) vanwege persoonlijke, dialect- of taalspecifieke redenen een of meer telefoons kunnen overeenkomen met hetzelfde foneem (Dat wil zeggen, een of meer varianten van materialisatie. Verschillende telefoons van hetzelfde foneem worden allofonen genoemd.

Dit is wat er bijvoorbeeld gebeurt met het foneem / d / in het woord Dobbelsteen (/ dice /), wat niet precies hetzelfde klinkt in de eerste medeklinker als in de tweede, aangezien deze zich in intervocalische positie bevindt. Dus ondanks dat het hetzelfde foneem is (dat wil zeggen hetzelfde mentale beeld van het geluid dat nodig is om het woord uit te spreken), wordt het in dit geval op twee verschillende manieren gerealiseerd of gematerialiseerd, dat wil zeggen in twee verschillende telefoons: [d] en [ð̞].

Fonologie is de discipline die fonemen bestudeertTerwijl de discipline die zich op telefoons richt, bekend staat als fonetiek. Dit onderscheid is in wezen hetzelfde als dat tussen de begrippen taal en spraak voorgesteld door de taalkundige Ferdinand de Saussure (1857-1913): met het eerste komt de mentale en collectieve volgorde van de taal overeen, terwijl met het tweede de individuele materialisatie.


Zie ook: Taal

Phoneme-kenmerken

Fonemen worden gekenmerkt door het volgende:

  • Het zijn mentale akoestische beelden, dat wil zeggen sporen of abstracte weergaven van de geluiden die worden gearticuleerd bij het spreken van een taal.Het zijn dus niet de daadwerkelijke geluiden zelf (telefoons).
  • Fonemen ze zijn eindig en onveranderlijk in taal vormen ze een gesloten volgorde waaraan het moeilijk is om geluiden toe te voegen of af te trekken, in tegenstelling tot telefoons, die er erg veel zijn en enorm kunnen variëren van de ene spreker tot de andere.
  • Fonemen zich tegen elkaar verzetten en uitsluiten, zodanig dat slechts één ervan (nou ja, de materialisatie ervan) een plaats kan innemen in de keten van spraakklanken. De betekenissen die aan elk woord zijn gekoppeld, zijn afhankelijk van dat fundamentele onderscheid. Bijvoorbeeld: / papa / en / mapa / onderscheiden zich in de keuze tussen / p / en / m /, waarvan de ene of de andere betekenis afhangt.
  • Als het erom gaat uzelf schriftelijk te vertegenwoordigen, ze worden meestal tussen de maten geschreven (/foneem/), terwijl de telefoons tussen vierkante haken staan ​​([phone]). De symbolen die voor deze voorstellingen worden gebruikt, zijn afkomstig uit het Internationaal Fonetisch Alfabet (AFI).
  • Fonemen komen overeen met het fonologische niveau van taalanalyse, terwijl de telefoons overeenkomen met het fonetische analyse-niveau van hetzelfde.

Foneem en grafeem

Net zoals er fonemen zijn, die abstracties zijn van het geluid van de taal, zijn er ook grafemen, die het zijn de minimumeenheden voor het schrijven van een taal. Ze zijn conventioneel geschreven tussen diples of antilambdas (grafeem>) en vertegenwoordigen elk van de regels die nodig zijn om de klanken van de geschreven taal weer te geven, dat wil zeggen om een ​​woord te schrijven.


Echter, de relatie tussen een grafeem en een bepaald foneem is willekeurig: hetzelfde foneem kan overeenkomen met twee verschillende grafemen, zoals gebeurt met / b / en de grafemen b> en v>; of anders komt een grafeem mogelijk niet overeen met enig geluid, zoals gebeurt met mute h>. Om dergelijke complexiteit te vermijden, gebruiken zowel fonetiek als fonologie het Internationaal Fonetisch Alfabet (AFI).

Referenties:

  • "Phoneme" in Wikipedia.
  • "Fonologie van het Spaans" in Wikipedia.
  • "Phoneme" in het woordenboek van de taal van de Koninklijke Spaanse Academie.
  • "Het foneem en het grafeem" (video) aan de Polytechnische Universiteit van Honduras.
  • "Grafeem-foneem-relatie" in de National Public Education Administration (Uruguay).
  • "Phoneme (Linguistics)" in The Encyclopaedia Britannica.

Nieuwe Publicaties